- σπασμένος
- -η, -ο, Νβλ. σπάζω.
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
σπασμένος — η, ο επίρρ. α 1. τσακισμένος, κομματιασμένος: Πληγώθηκε από σπασμένα γυαλιά. 2. αυτός που έπαθε κάταγμα: Έχει το χέρι του σπασμένο και γι αυτό δε γράφει. 3. μτφ., «Πληρώνω τα σπασμένα», πληρώνω τις ζημιές που έκαναν άλλοι. 4. αυτός που… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Liste unregelmäßiger Verben im Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben des Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben im Neugriechischen — sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden. Inhaltsverzeichnis 1 Vorbemerkungen und Statistik 2… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige neugriechische Verben — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
άγανος — ἄγανος, ον (Α) [ἄγνυμι] σπασμένος, κομματιασμένος … Dictionary of Greek
διαρρώξ — ( ῶγος), ο, η (Α) 1. (για βράχο) σχισμένος, σπασμένος από τα κύματα 2. ως ουσ. κομμάτι βράχου … Dictionary of Greek
διχορραγής — διχορραγής, ές (Α) ο σπασμένος στα δύο … Dictionary of Greek
ηγαλέος — ἠγαλέος, α, ον (Α) θρυμματισμένος, σπασμένος σε κομμάτια. [ΕΤΥΜΟΛ. < *αγ αλέος < άγνυμι «σπάω» + κατάλ. αλέος (πρβλ. πειν αλέος, φρικ αλέος) το η πιθ. από μετρ. έκταση (πρβλ. ηγάθεος)] … Dictionary of Greek
ημίθραυστος — η, ο (Α ἡμίθραυστος, ον) κατά το ήμισυ σπασμένος, μισοσπασμένος, μισορραγισμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ημι * + θραυστος (< θραύω), πρβλ. ά θραυστος, εύ θραυστος] … Dictionary of Greek